Vluchtvertraging aansluitende vlucht

Aansluitend vlucht en vergoeding vluchtvertraging
In het geval er sprake is van een vluchtvertraging en deze is ontstaan op een traject met meerdere aansluitende vluchten is de hemelsbreed gemeten vluchtafstand bepalend.

Arrest
In een prejudiciële vraag die voorgelegd is aan het Hof van Justitie van de Europese Unie te Luxemburg heeft het Hof geoordeeld dat de vluchtafstand op zelfde wijze betekend moet worden als een directe vlucht.

Compensatie
In het geval sprake is van een vluchtvertraging van meer dan 3 uur die niet veroorzaakt werd door buitengewone omstandigheden hebben passagiers recht op compensatie. Voor een vluchtafstand tot 1500 kilometer is dat 250 euro, vanaf 1500 kilometer tot 3500 op 400 euro en daarboven 600 euro per persoon. Dit stelt de Verordening EG 261/2004, ook wel de DBC-verordening (Denied Boarding Compensation) genoemd in de reisbranche. Een technisch mankement geldt daarbij in de regel niet als buitengewone omstandigheid. Ook in dat geval heeft de consument recht op compensatie. Dit geldt overigens ook in het geval van een vluchtannulering of overboeking. De wet geldt voor alle vluchten vanaf een Europese lidstaat, inclusief Noorwegen, IJsland en Liechtenstein, en voor alle Europese luchtvaartmaatschappijen die naar Europa vliegen. Er bestaan overigens nog vele andere wetten die ook andere luchtvaartmaatschappijen verplicht tot compensatie. Zo heeft bijvoorbeeld ook Saudi-Arabië een dergelijke regeling of kan een beroep gedaan worden op het Verdrag van Montreal of EG 889/2002.

Via via vliegen
Een aantal reizigers meenden dat de afstand groter was en anders berekend moest worden. De reizigers vlogen van Rome naar Hamburg via Brussel. De afstand zou groter zijn als de werkelijk gevlogen kilometers zouden worden berekend. Het Hof gaat hier niet in mee. De rechters bepaalden dat ook in dit geval de hemelsbreed gevlogen kilometers tussen Rome en Hamburg leading was voor de berekening van de compensatie.

Bijzonder
Het vonnis is bijzonder te noemen. Ten slotte is de afstand nu eenmaal bepalend en is de vergoeding daarop gebaseerd. Anderzijds is het nu duidelijk voor de reiziger hoe deze de vergoeding moet berekenen. Als luchtvaartmaatschappijen hun klanten altijd correct zouden informeren kan de consument een keuze maken. Het komt echter te vaak voor dat geheel niet duidelijk is of te laat met welke airline men vliegt, óf sprake is van een tussenstop en wie er verantwoordelijk is voor onjuiste of onvolledige informatievoorziening. Al met al is het arrest slechts een kleine voetnoot in de vele vragen die het Hof al moest en nog moet beantwoorden.