Rechtbank: reisorganisator moet gederfd reisgenot t.h.v. volledige reissom vergoeden door geannuleerde reis

15 maart 2011

De rechtbank overweegt dat de reisorganisator de oorspronkelijke reisovereenkomst telefonisch heeft opgezegd vanwege te weinig boekingen. De reisorganisator heeft twee alternatieve reisbestemmingen aangeboden, die niet door de klant zijn aanvaard.

Dat vormt op grond van art. 7:504 lid 2 BW voldoende aanleiding voor restitutie van de reissom. Op grond van art. 2 aanhef en onder het Gegevensbesluit georganiseerde reizen d.d. 15 januari 1993 vermeldt de reisorganisator in de algemeen verkrijgbare prospectus of andere publikatie dat er een minimum aantal personen voor de reis vereist is en dat het aantal daarvan in de overeenkomst zal worden opgenomen, evenals de uiterste datum waarop de reiziger in kennis wordt gesteld van de annulering van de reis wegens ontbreken van dat aantal. Voor zover geen sprake is van een algemeen verkrijgbare prospectus of andere publikatie dient een en ander vóór het sluiten van de overeenkomst aan de wederpartij te worden medegedeeld (art. 7:501 BW). Niet is gesteld of gebleken dat de reisorganisator zulke gegevens heeft gepubliceerd of dergelijke mededelingen aan de klant heeft gedaan. De enkele mededeling dat vluchtschema’s, vluchtroutes en vluchttijden onder voorbehoud zijn en dat in het uitzonderlijke geval wijzigingen kunnen optreden, waarop de reisorganisator zich beroept, is niet als een mededeling zoals hiervoor omschreven te beschouwen. Bovendien heeft de reisorganisator de reis niet schriftelijk, zoals voorgeschreven in art. 7:504 lid 3 onder a., maar telefonisch geannuleerd. De uitzondering sub a. doet zich dus niet voor.

Naar het oordeel van het hof geldt dat ook voor uitzondering b. De reisorganisator beroept zich op overmacht, omdat de door haar ingeschakelde chartermaatschappij wijzigingen had aangebracht vanwege te weinig boekingen. Deze omstandigheid komt echter voor risico van de reisorganisator en kan niet als overmacht worden gekwalificeerd. Dat betekent dat de reisorganisator op grond van art. 7: 504 lid 3 BW aan de klant niet alleen de kosten van de reis moet vergoeden, maar ook een bedrag voor het derven van reisgenot, welk bedrag op basis van 7: 511 BW door de rechtbank wordt gesteld op de hoogte van de volledige reissom.

ReisRecht