Beenruimte of stoelruimte vliegtuig te krap?

Beenruimte of stoelruimte vliegtuigen te krap
De beenruimte of stoelruimte in het vliegtuig levert sinds jaar en dag klachten op van passagiers. De klachten van passagiers hebben echter nooit tot een werkelijke oplossing geleid of tot aanpassing van wet- en regelgeving. De stoel- en beenruimte is in de loop der tijd krapper geworden.

Wetgeving?
In Amerika heeft de Afgevaardigde Steven Cohen al in 2016 verzocht – middels de zogenaamde Safe Egress in Air Travel Act of SEAT Act – om regelgeving. (https://www.congress.gov/bill/114th-congress/house-bill/4490) In de U.S.A. zou dit moeten leiden tot minimale regels met betrekking tot de zitruimte aan boord van het vliegtuig. De Federal Aviation Administration (FAA) zou in dat geval onderzoek hebben moeten doen en minimumeisen moeten vaststellen. Het voorstel kwam echter niet in stemming en leek daarmee van tafel. Maar waarom heeft Steve Cohen het verzocht?

Krappe stoelen
Het is een feit dat de mens steeds langer en groter wordt, vaker reist en tegenwoordig het vliegtuig pakt als ware het een bus of trein. Het vliegtuig is het touringcarvervoer allang voorbij, en is inmiddels ook een geduchte concurrent geworden van het vervoer per spoor. De prijs is te evenaren, of soms zelfs goedkoper, als je goed genoeg zoekt of tijdig boekt.

Overgewicht
De mens wordt ook zwaarder. Volgens het CBS kampt meer dan 40% van de Nederlanders met overgewicht en lijdt meer dan 10% aan obesitas, ernstiger overgewicht. Diverse airlines kennen inmiddels regels of mogelijkheden voor de reiziger met overgewicht. Deze wordt in luchtvaart-termen ook wel de passagier met een ‘High Body Mass’ of ‘Corpulentie’ genoemd.

Trombose
Ook trombose en evacuatie-eisen bij nood worden als oorzaak genoemd om de eisen aan stoel- en beenruimte te verbeteren. Trombose is de afsluiting van een ader of slagader door een bloedprop. Onvoldoende beweging en/of krappe ruimte o.a. aan boord van vliegtuigen zouden een oorzaak zijn van Trombose. Trombose kan levensbedreigend zijn. De Trombosestichting stelt op haar website dat langdurig stilzitten of liggen en vliegreizen langer dan vijf uur tot trombose kunnen leiden. Dit komt door het stilzitten met de benen in een gebogen houding en het lagere zuurstofgehalte in de lucht. De wetenschap is echter zeer verdeeld merken wij op en ziet geen relatie tot de beenruimte an sich.

Stoelbreedte en beenruimte
Er wordt met twee maten gemeten. De ‘seatpitch’ – de ruimte tussen twee rugleuningen – en de ‘Seat width’ – de breedte van de stoel. Beide ruimtes zijn gemiddeld alleen maar kleiner geworden. En dat is goeddeels te verklaren.

Ranking, opbrengst, vraag en aanbod
Een luchtvaartmaatschappij wil gewoonweg zo goed mogelijk verdienen. Een ander aspect vormt de ranking vs laagste prijs. Om in de reserveringssystemen en de zoekmachines als Google zo goed en hoog mogelijk te scoren is de laagste vanaf-prijs enorm belangrijk. De meeste passagiers kijken en zoeken naar een ‘goedkope vlucht’ of ‘goedkoopste vlucht’ of pikken deze er uit omdat de prijs nu eenmaal het gunstigst is in de vele boekings- en vergelijkingssites als vliegtickets punt nl, cheapticket punt nl etc. Vanuit deze gedachte valt het ook te verklaren waarom de catering aan boord bij veel luchtvaartmaatschappijen soberder is geworden, helemaal afgeschaft of slechts tegenbetaling te verkrijgen. Het gaat overwegend om opbrengst. Het vliegtuig moet zo vol mogelijk zitten voor gezonde winst. Een laag tarief en hoog scoren (ranken) op internet help daarbij gigantisch.

Bagage betalen, niet gratis
Het is niet meer dan logisch dat er om de eerder genoemde redenen nu betaald moet worden voor ruimbagage. De vanaf-prijs moet omlaag. Natuurlijk zou je nog kunnen zeggen dat de consument nu een keuze heeft en minder veel of economischer de koffer inpakt. Dit scheelt de airline weer brandstof, maar feit blijft dat het resultaat gunstig(er) is voor de airline dan voor de consument. Gedacht vanuit diverse Richtlijnen en Verordeningen in Europa die een hoge mate van consumentenbescherming beogen, kunnen er zo langzamerhand vragen worden gesteld bij het luchtvaartbeleid. De consument heeft namelijk géén of nauwelijks keuze. De luchtvaart volgt elkaar meestal. Onder het mom dat de concurrentie iets doet en men daarom wel moet volgen, doet de ander het ook. De meeste belangrijke airlines zijn echter vertegenwoordigd in slechts drie clubs. Star Alliance (o.a. United Airlines, Air Canada, Austrian, Egyptair, Brussels Airlines, Eva Air, Lufthansa, Scandinavian, Singapore Airlines, Swiss, TAP en Turkish Airlines) en Sky Team (o.a. KLM, Air France, Aeroflot, AeroMexico, AlItalia, China Airlines, Delta, Garuda) en One World (o.a. British Airways, Finnair, Air Berlin, Qatar en Iberia). En ze zijn allen vertegenwoordigd door de branchevereniging IATA, een belangen- en lobbyclub voor de airlines. Geen wonder dat airlines elkaar volgen. Vaak terecht als het gaat om vliegveiligheid, maar soms ook onder het móm van vliegveiligheid. ReisRecht heeft zelfs gemerkt dat een zogenaamde resolutie van de IATA als een soort van wet werd uitgelegd. Dat is natuurlijk onzin. De IATA zet standaards de zeker nodig en goed zijn, maar de IATA is ook een branchevereniging, een lobbyclub. Vergeet dat niet.

Terug naar de beenruimte
Diverse luchtvaartmaatschappijen hebben al beleid voor de grotere mens. Zo stelt Air France op haar site de vraag: ’denk je dat je een tweede stoel nodig hebt’? De breedte van de stoel bedraagt in Economy tussen 40 en 45 centimeter. Mocht je dit te krap vinden, dan kun je een tweede stoel kopen tegen sterk gereduceerd tarief. Netjes daarbij is dat de passagier deze extra kosten terug krijgt als er een Economy-stoel vrij blijkt tijdens de vlucht. KLM kent min of meer hetzelfde beleid. KLM spreekt van de ‘corpulente passagier’. De ruimte tussen stoelleuningen is 43 centimeter in Economy. KLM zegt ook dat “Als u geen tweede aangrenzende stoel hebt geboekt en er geen tweede stoel beschikbaar is in de dezelfde reisklasse op uw vlucht, is het mogelijk dat u, in het belang van de veiligheid, niet kunt reizen wanneer uw lichaamsomvang u niet toestaat om naar behoren in een enkele stoel te zitten. Lufthansa kent ook de optie tot het bijboeken van een stoel tegen extra kosten en America Airlines is heel expliciet:” voor de veiligheid en het comfort van alle passagiers is een extra stoel noodzakelijk als het lichaam van de passagier meer dan 2,5 centimeter over de buitenste rand van de armleuning nodig heeft en een verlenging van de veiligheidsgordel noodzakelijk is”.

Comfort Class
Het betoog of verweer van de airline of lezer zou kunnen zijn dat er voldoende andere opties zijn om je van meer beenruimte of breedte van de stoel te voorzien. Je boekt een Comfort Class, Star Class, Silver Class of hoe ze maar mogen heten tegen een hoger tarief. Klopt, maar hier is ook iets tegenin te brengen. Luchtvaartmaatschappijen nemen je die stoel ook nogal eens af. Een veelgehoorde klacht van onze vakantiegangers en cliënten. Je boekt comfortclass en krijgt Economy Class. Het verschil in tarief krijg je dan terug volgens de voorwaarden van een airline. ReisRecht opteert in dat geval gewoon voor een schadevergoeding en verkreeg deze ook.

Een tweede argument is de volgende. Als je weet dat de bevolking qua lengte en massa toeneemt, kun je hier rekening mee houden. Waarom geen stoelen die hierin voorzien? Als ze niet bezet worden door passagiers die een bepaalde BMI hebben, dan kunnen ze alsnog verkocht worden voor een meerprijs. En let wel, vliegvervoer is een massaproduct geworden. Ook onze (huur)huizen kennen minimale vereisten. ReisRecht vindt het bijzonder dat luchtvaartmaatschappijen of de IATA wel allerlei zaken en resoluties kennen of kunnen bespreken die de ‘vliegveiligheid’ bevorderen en op basis daarvan kennelijk passagiers kunnen weigeren, maar dan kennelijk niet tezamen tot de slotsom kunnen komen dat er iets ten voordele van die consument moet worden bedacht.

Steve Cohen liet het er gelukkig niet bij zitten
Er zijn 3 ontwikkelingen.
1. De Afgevaardigde Steve Cohen heeft in maart 2017 een aangepaste versie van het voorstel (amendement) ingediend.
2. Belangrijker is dat de Transport Commissie in de U.S.A., the House Transportation and Infrastructure gestemd heeft hetgeen leidt tot het opnemen van Cohen-amendement in de Federal Aviation Administration (FAA) Reauthorization-wetgeving. De FAA moest nu bewerkstelligen dat er minimum stoelafmetingen en minimum beenruimte zou worden vastgesteld.
3. Dit proces is nu versneld. Een federale rechtbank in Washington D.C. heeft bepaald dat de FAA de eisen moét gaan vasts stellen. Een consumentenorganisatie dagvaardde de FAA omdat deze bleef weigeren de minimumeisen te bepalen. Natuurlijk staat beroep open, maar een belangrijker overwinning is geboekt.

Europa
Zoals voor bijna alles geldt: wat begint in Amerika, komt naar Europa. Als Steve Cohen zijn zin krijgt en de rechters voet bij stuk houden, kan ook de gehele luchtvaartindustrie en dus de IATA en ICAO het onderwerp op haar bordje krijgen. Het is bijzonder dat een consumentengroep deze actie moet ondernemen en de politiek de luchtvaart doorgaans slechts als economische motor ziet. ReisRecht juicht de discussie toe.